วันอาทิตย์ที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

กัณฑ์ที่6

ความย่อ
          กล่าวถึงชูชกเดินทางไปเขาวงกต พบพรานเจตบุตร ชุชกใช้กลอุบายหลอกว่าเป็นราชทูตของพระเจ้ากรุงสัญชัย    พร้อมชูกลักพริก กลักขิงเสบียงกรังที่นางอมิตตดาจัดหาให้ ว่าเป็นพระราช-สาส์นของพระเจ้ากรุงสัญชัย    จนพรานเจตบุตรหลงเชื่อ จึงชี้บอกทางให้ไปจนถึงอาศรมบทของพระอัจจุตฤาษี
เนื้อเรื่อง
          พรานเจตบุตรผู้มีรูปร่างกำยำไว้หนวดแดงหน้าตาถมึงทึง ก็ถือหน้าไม้อาบยาพิษมาหาชูชกหมายจะฆ่าให้ตาย ตามคำสั่งกษัตริย์เจตรัฐ เฒ่าชูชกเจ้าเล่ห์คิดอุบายเอาตัวรอดจึงตัวสั่นงันงกรีบร้องว่า ตนเองเป็นราชทูตของพระราชา มาทูลเชิญเสด็จพระเวสสันดรกลับวัง เพราะพระราชาทรงอภัยโทษแล้ว พรานเจตบุตรได้ยินก็ดีใจจึงเชื่อคำเท็จนั้น จึงจัดเสบียงเพิ่มให้ชูชกและชี้ทางให้อีกด้วย
 อานิสงส์
  ผู้ใดบูชากัณฑ์จุลพน แม้จะบังเกิดในปรภพใด ๆ จะเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยสมบัติบริวาร จะมีอุทยานอันดารดาษด้วยดอกไม้หอมตลบไป แล้วจะมีสระโบกขรณีอันเต็มไปด้วยปทุมชาติ ครั้นตายไปแล้วก็ได้เสวยทิพยสมบัติในโลกหน้าสืบไปฯ
ข้อคิดประจำกัณฑ์
  ๑. มีอำนาจหากขาดปัญญาย่อมถูกหลอกได้ง่าย
  ๒. คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด
  ๓. ไว้ใจทาง วางใจคน จะจนใจตัว
ภาพประกอบ
ภาพจิตรกรรมฝาผนัง ในศาลาพุทธานุภาพ วัดคีรีวงศ์ อ.เมือง จ.นครสวรรค์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น